2 mei 2016
Ik heb gelukkig mijn leven weer terug.
Op zondag 11 oktober 2015 verging ik van de pijn in mijn rug en benen. Mijn benen konden mijn gewicht niet meer dragen en ik kon dus geen stap meer zetten. Viel op de grond en kwam niet meer omhoog. Met behulp van een rollator en familie in bed gehesen. Maandag 12 oktober de huisarts gebeld en na uitleg van de klachten diclofenac voorgeschreven gekregen. Wat een naar middel. Het loste mijn pijn niet op en ik raakte na een aantal dagen ook nog eens helemaal verstopt door dit middel. Opnieuw de huisarts gebeld en indometacine gekregen. Nou daar wordt je echt niet blij van. Op een gegeven moment sliep ik 18 uren per dag, totaal uitgeput door de vreselijke pijn. Als ik al even probeerde op te staan had ik uitvalsverschijnselen in beide benen, waardoor ik steeds dreigde om te vallen, dus maar plassen in een urinaal en defeceren op een kleedje in bed.
Na zes weken van pijnstilling en bedrust opnieuw de huisarts ingeschakeld en erop gestaan mij door te sturen naar een specialist, want zo kon het niet langer. De feestdagen stonden voor de deur en dat werd dus nog weken wachten voor ik bij een specialist in het ziekenhuis terecht kon. Na inschakelen van de wachtlijstbemiddeling van de zorgverzekering kon ik op 29 december terecht in het Antonius Ziekenhuis in Sneek, bij neuroloog dokter Mondria.
Na lichamelijk onderzoek, vertelde deze arts mij dat het slijtage was en dat ik er mee moest leren leven. Wel liet hij voor de zekerheid nog even een MRI-scan maken. Maar hij gaf wel bij voorbaat al aan dat hij niet verwachtte dat deze scan een andere diagnose zou geven. Dokter Mondria zou bellen, zodra de uitslag binnen was.
Een aantal dagen later belde dokter Mondria dat hij de MRI-scan had bekeken en dat hij de juiste diagnose had gesteld. Wel vermelde hij erbij dat de radioloog de scan nog niet had beoordeeld, maar dat hij natuurlijk zelf ook in staat was om de scan te beoordelen. Mocht de radioloog het niet eens zijn met zijn diagnose dan zou hij weer contact met mij opnemen. Dat gebeurde dus niet.
Op advies van mijn schoonzoon een kopie van de MRI-scan opgevraagd en dat was schrikken, want daar stond het verslag van de radioloog op, namelijk foraminale vernauwing L4-L5 met druk op de wortel L4 en mediane HNP L3-L4 en L5-S1 en dat was dus een hele andere diagnose dan de neuroloog mij had gegeven. Ja en wat dan?
Maar met een echtgenote naast mij die door jarenlange hernia-ellende, twee mislukte herniaoperaties in de Medinovakliniek en een succesvolle operatie in de Iprenburg Kliniek wist wat we moesten doen. Contact opgenomen met de Iprenburg Kliniek voor een second opinion.
Een aantal dagen later kon ik al bij de Iprenburg Kliniek terecht. Dokter Iprenburg had de MRI-scan al bestudeerd en na lichamelijk onderzoek wist hij eigenlijk wel al zeker wat de boosdoener van mijn helse pijnen was. Om de diagnose helemaal zeker te stellen is er nog een selectieve wortelblokkade gezet door dokter Gotschalkx. Ik was toen 6 uren achtereen helemaal pijnvrij, wat een opluchting na al die maanden van helse pijnen. De diagnose die dokter Iprenburg had verwacht was nu dus wel bevestigd. De helse pijnen die ik had werden veroorzaakt door de hernia’s.
Op 29 maart 2016 ben ik met succes in de Iprenburg Kliniek geopereerd. Direct na de operatie geheel pijnvrij. We hadden het met mijn vrouw al meegemaakt dat in deze kliniek een geweldig, menselijk en hartverwarmend team voor je klaar staat die als doel heeft jou echt te helpen. Ik heb precies hetzelfde mogen ervaren. Helemaal geweldig, wat een team. Echt een tien met een griffel voor dokter Menno Iprenburg en zijn team.
Helaas kiest mijn zorgverzekeraar ervoor om mijn operatie niet te betalen. Ze hebben hiervoor een nieuwe reden gevonden. In hun brief spreken ze nu niet meer over dat de PTED niet zou voldoen aan de stand van de wetenschap en de praktijk. “ZE ZIJN ER EINDELIJK VAN DOORDRONGEN DAT ZE HIER NIET MEER MEE WEGKOMEN, WANT DIT IS NATUURLIJK DIKKE ONZIN. DE RECHTER HEEFT BEPAALD DAT DE PTED DIT AL JAREN DOET. BOVENDIEN WORDT DEZE TECHNIEK OVER DE HELE WEREL ERKEND EN TOEGEPAST. ECHT WEER NEDERLANDSE ROTSTREKEN VAN DE ZORGVERZEKERAARS DUS”.
Ze geven nu als reden dat de overheid per 1 januari 2016 heeft bepaald dat de PTED-operaties alleen worden vergoed als ze worden uitgevoerd in het Rijnstate Ziekenhuis, het Rijnland Ziekenhuis, Park Medisch Centrum Rotterdam en het Sint Elisabeth Ziekenhuis.
De site van het Rijnstate Ziekenhuis vermeldt alleen de klassieke herniaoperatie, De site van het Rijnland Ziekenhuis vermeldt dat ze opereren met de klassieke methode en de MED, het Sint Elisabeth ziekenhuis geeft op de site aan dat ze opereren met de klassieke methode. Verbazingwekkend. De Friesland zorgverzekeraar meldt toch duidelijk in haar brief dat je daar terecht kunt voor een PTED herniaoperatie.
He, he eindelijk, één van de door de zorgverzekeraar genoemde ziekenhuizen gevonden, het Park Medisch Centrum voert de PTED operaties uit en ja hoor dokter Harhangi die deze operaties uitvoert leidt de artsen van de andere bovengenoemde ziekenhuizen op. (Bron: Park Medisch Centrum Rotterdam. Onder het kopje “Goed nieuws voor Hernia patiënten”). Dus hoezo kan ik in de andere hierboven genoemde ziekenhuizen met de PTED geopereerd worden. Waarom is een zo ervaren arts in de PTED methode als dokter Iprenburg uitgesloten?
Zou ik binnengekomen en geholpen zijn in één van deze ziekenhuizen na de diagnose van dokter Mondria?
En dan te bedenken dat artsen die gewoon een verkeerde diagnose stellen en tegen je zeggen dat je er maar mee moet leren leven, spijkerhard wel worden vergoed door onze Zorgverzekeraars. Ik was dus als het aan dokter Mondria had gelegen de rest van mijn leven invalide geweest, was mijn baan kwijt geraakt en wat al nog niet meer, want leven van een uitkering van 70 procent hadden mijn vrouw en ik dus niet gered met een eigen huis.
En van de zorgverzekeraar, waar ik elke maand kapitalen voor betaal, door een zogenaamd goede aanvullende verzekering, mag ik niet kiezen voor een arts en een kliniek die mij wel helpt mijn leven weer terug te krijgen. KABINET WORDT EENS WAKKER JE WILT TOCH BEZUINIGEN EN ZORGEN DAT MENSEN TOT HUN 67 DOORWERKEN. ALS DAT AAN DOKTER MONDRIA HAD GELEGEN WAS DAT DUS NIET GELUKT!
Jullie hadden mij nog jaren moeten onderhouden met een arbeidsongeschiktheidsuitkering. Reken maar uit wat dat had gekost. Tientallen keren meer dan de kosten van de operatie bij dokter Menno Iprenburg. Een arts die ervoor zorgt dat mensen hun leven weer kunnen oppakken. Een arts die verder kijkt dan zijn neus lang is.
Ik kan nu over een paar weken mijn fijne baan weer oppakken. Mijn eigen onkosten blijven betalen, mijn eigen premies voor de zorgverzekering blijven betalen. Wat ik trouw al jaren en jaren elke maand doe. Grote bedragen betalen voor een Zorgverzekering die zijn plicht niet kent en die zijn plicht niet nakomt, namelijk ZORGPLICHT tegenover je verzekerden. Zo raar, want ik komt mijn plichten wel na ik betaal elke maand trouw mijn premies en eigen risico. Ze vergoeden mijn operatiekosten niet bij een goede kliniek die al jaren ervaring heeft met de PTED en die zeer goede resultaten behaald. Nee ze sturen mij liever een brief met daarin bovengenoemde ziekenhuizen die op het parkcentrum ziekenhuis Rotterdam na, allemaal nog in de opleidingsfase zitten.
Het lijkt allemaal nergens op hoe je door de zorgverzekering als herniapatiënt wordt behandeld. Maar gelukkig ben ik geholpen door de Iprenburg Kliniek. Het gaat opnieuw jaren kosten om de lening voor de operatie af te betalen, we hadden net de lening voor de operatie van mijn echtgenote afbetaald, maar wat een geluk dat ik door deze kliniek in ieder geval in staat ben gesteld dat ik weer aan het werk kan en niet geïnvalideerd thuis hoef te zitten. Ik kan weer aan het werk en dankzij mijn fijne zorgverzekeraar mijn lening af gaan lossen. Gelukkig wel een lening die het compleet waard is geweest, want ik ben verlost van mijn helse pijnen en kan weer verder met mijn leven.
Mensen van de Iprenburg Kliniek dank jullie wel voor alle super goede zorgen en voor het teruggeven van mijn leven!
Gerrit de Leeuw.