20 januari 2014
Om een lang verhaal kort te maken, dit Ð de behandeling in de rugkliniek van dr. Iprenburg Ð is hoe zorg hoort te zijn! Hier heb je als patint echt het idee dat de behandelend arts / chirurg en zijn team bezig zijn om je te helpen beter te maken en wel op de meest patintvriendelijke manier. Er wordt goed naar je geluisterd en je wordt goed voorgelicht. Kortom, er wordt aandacht besteed, en tijdens de hele ingreep Ð van voor- t/m natraject Ð wordt je op je gemak gesteld en goed genformeerd. Het belangrijkste is uiteraard het resultaat, en dat mag er wezen. Een ingreep van 2 uur (totale behandeling ca. halve dag, incl. voor- en natraject) en je verlaat de kliniek lopend en pijnvrij! Mijn complete verhaal is als volgt. Na jaren van pijn, die op het laatste moment zo ondraaglijk was dat ik tot werkelijk niets meer in staat was (letterlijk 10 meter lopen was te ver, staan en/of zitten gingen ook niet), ben ik vrijdag 13 mei 2011 bij mijn eigen huisarts geweest. Die heeft een geplande 1e afspraak bij de poli neurologie van een ziekenhuis in Amsterdam weten te vervroegen van 1 juli naar 24 mei. De poli zelf wilde dat niet doen, ondanks mijn toenemende en zelfs ondraaglijke klachten. Inmiddels had ik zelf op internet de rugkliniek van dr. Iprenburg al gevonden en het pijnformulier op de website ingevuld. De dag na invullen werd ik door de kliniek gebeld met de mededeling dat op basis van de ingevulde gegevens uit het pijnformulier op maandag 16 mei een consult bij dr. Iprenburg kon plaatsvinden en dat indien mogelijk volgens hem en gewenst door mij een operatie op dinsdagochtend 17 mei kon plaatsvinden. Aangezien ik niet van plan was om nog langer met de pijn en medicijnen te blijven zitten en mij goed ingelezen had, besloot ik naar Veenhuizen te gaan voor het consult en de afspraak bij de poli in Amsterdam te laten voor wat die was. Overigens was mijn huisarts niet bekend met de methode van dr. Iprenburg en kon zij daarin geen advies geven. Het consult op maandagmiddag was met dr. Iprenburg zelf. Op basis van twee Franse MRI scans (ik heb hiervoor 3 jaar in Frankrijk gewoond) waarin al duidelijk een hernia was geconstateerd en eigen onderzoek ter plekke oordeelde hij dat deze goed operabel was. Hij nam uitgebreid de tijd om een en ander uit te leggen en was daarin heel helder. Mijn Franse artsen hadden altijd voorgesteld om zogenaamde ÒinfiltrationsÓ te geven om de pijn te verlichten, een ingreep waarbij onder rntgenlicht met een lange injectienaald cortisonen tussen de tussenwervels worden gespoten. Hier voelde ik nooit veel voor en vandaar dat ik tot die tijd de pijn zo veel mogelijk met medicijnen had bestreden. Op dinsdagochtend 17 mei meldde ik mij om 9 uur bij de kliniek. De nacht had ik doorgebracht in het naastgelegen hotel, dat uitstekend is ingesteld op patinten van de kliniek. De intake en voorbereiding door verpleegkundige Tjitske Scheper waren uitstekend. Zij stelde mij op mijn gemak en legde nogmaals uit wat er allemaal zou gaan gebeuren. De anesthesioloog, dr. Alexander Godschalx, die mij de avond daarvoor nog had gebeld om de medicatie die ik tot dat moment nam door te nemen en de verdoving tijdens de operatie uit te leggen, kwam om 9:45h langs om samen met dr. Iprenburg nogmaals de procedure door te nemen. Om 10 uur lag ik op de operatietafel, ca. twee uur later weer terug op zaal en Õs middags om 16h liep (!) ik pijnvrij (!) de kliniek uit. De ingreep zelf is niet pijnlijk. Cees Baartse, de anesthesie assistent, zat gedurende de operatie naast mij en bleef continu met mij in gesprek Ð enerzijds om mij net genoeg wakker te houden (ivm de verdoving) en anderzijds om mij af te leiden van de ingreep zelf c.q. gerust te stellen. Op de achtergrond hoor je wat zachte klassieke muziek en dr. Iprenburg die een en ander vertelt danwel inspreekt ivm de opnamen die er gemaakt worden. Tweenhalve week na de ingreep ben ik weer volledig aan het werk (kantoorwerk) gegaan. Het is inmiddels eind juni en ik voel me weer als jaren terug, dwz voor alle ellende. De pijn is niet meer teruggekomen, de medicijnen die ik tot aan de operatie slikte (oplopend van paracetamol in het begin, diclofenac daarna tot aan morfine aan het eind) heb ik sindsdien niet meer gebruikt. Vanaf het moment van de operatie was de pijn in mijn been volledig weg, ca. 2 weken na de ingreep kwam ook het gevoel in mijn rechtertenen, dat tot aan dat moment weg was, terug. Plassen ging ook meteen weer normaal, iets dat de laatste week voor de operatie vrijwel onmogelijk was ivm de pijn tijdens het staan en/of zitten. Voor mij heeft de behandelmethode van dr. Iprenburg alleen maar voordelen gehad. Goede en snelle zorg met duidelijke uitleg en uitstekend resultaat. Het enige nadeel is dat de ingreep niet wordt vergoed door de (meeste) ziektekostenverzekeraars. In mijn geval worden door VPZ zelfs niet eens de kosten van een reguliere herniaoperatie vergoed, iets dat sommige andere verzekeraars nog wel plegen te doen. Ondanks dat ik dit vooraf wist heb ik toch bewust de keuze gemaakt om mij door dr. Iprenburg te laten behandelen, iets waar ik zeker geen spijt van heb gehad. Ik kan het iedereen met dezelfde soort klachten aanraden!